در این مقاله بررسی تحلیلی تنش در تراورس با استفاده از نتایج آزمایش هایی که در خط آهن واقعی صورت گرفته است، انجام گردید. در این آزمایش ها تراورس بتنی B70 حاوی نیروسنج های جاسازی شده در آن نصب گردید. سپس بعد از زیرکوبی با عبور قطاری با بار محوری مشخص، نیروهای وارده بر تراورس به عنوان خروجی اندازه گیری ها مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل ها نشان دادند که طراحی تراورس بتنی B70 برای حالت های متفاوت زیرکوبی شده و زیرکوبی نشده مناسب بوده و تنش های ایجاد شده در محدوده مجاز می باشد. همچنین تحلیل ها نشان دادند که عدم استفاده از ماشین پایدارساز دینامیکی خط برای تثبیت تراورس تعویض شده با کاهش سهم باربری تراورس مورد آزمایش باعث اعمال نیروهای بیشتر از چرخ به تراورس های اطراف می شود و همین مساله باعث تشدید نیروهای دینامیکی ریل تراورس و در نتیجه زوال زودرس تراورس ها می گردد. به همین دلیل در تعویض تراورس های معیوب مناسب است طول مناسبی از خط زیرکوبی شده و سپس ماشین پایدارساز دینامیکی خط فعالیت نماید.

با اضافه کردن خط HVDC به موازات یک خط طویل AC موجود، نه تنها مقداری از قدرت انتقالی به عهده خط DC قرار می گیرد بلکه با اعمال مدولاسیون مناسب به توان انتقالی آن، نوسانات قدرت شبکه AC را می توان کاهش داد و ناحیه پایداری شبکه به هم پیوسته را توسعه بخشید. در این مقاله تئوری و مراحل طراحی مدولاتور پایدارساز دینامیکی توان (DCM)DC برای شبکه های HVDC-AC ارایه می شود. در این طراحی از روش حساسیت مرتبه اول و دوم مقادیر ویژه استفاده شده است. مدل دینامیکی اتخاذ شده در مقاله یک مدل خاص و جدید استخراج شده بر اساس مفاهیم تئوری دو محوری و خطی سازی می باشد که برای مطالعات دینامیکی شبکه های HVDC و بررسی عکس العمل آنها با شبکه AC بسیار مناسب است. در ادامه، نتایج حاصل از بکارگیری مدولاتور طراحی شده ارایه می گردد و این نتایج با عملکرد PSS سنتی مقایسه شده است.

تجربه حاصل از ارزیابی پنج برنامه توسعه نشان می دهد که مدل ها و روش های به کارگیری شده کارایی لازم را نداشته و نتوانسته اند بازخوردهای مناسب و به موقع را برای اجرای اثربخش برنامه جاری و تدوین برنامه بعدی در اختیار خط مشی گذاران قرار دهند. در نظام کنونی ارزیابی برنامه های توسعه بازخوردهای ارزیابی منتقل می شوند، ولی نه همه آن ها؛ از طرفی بازخوردهای ارائه شده نیز دقیق و به موقع نیستند. در سال های اخیر تحقیقات مربوط به ارزیابی خط مشی های عمومی و برقراری رابطه علّی و ایجاد ساختارهای بازخوردی بین اجرا و ارزیابی خط مشی ها توجه صاحب نظران را به خود جلب کرده است. مقاله حاضر برای ارزیابی برنامه های توسعه با استفاده از رویکرد پویایی های سیستم مدلی مبتنی بر حلقه های بازخورد ارائه داده است. داده های پژوهش از طریق مصاحبه های اکتشافی با خبرگان جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، تحلیل شده اند. پس از شناسایی متغیرهای مدل و روابط آن ها، حلقه های بازخوردی ترسیم و با برقراری ارتباط بین این حلقه ها مدل ارزیابی برنامه های توسعه با استفاده از نمودار علّی-حلقوی طراحی شده است. مدل ارائه شده با ایجاد حلقه های بازخوردی مشخص بین مدیریت و رهبری برنامه، منابع، فرایندها و نتایج، به درک دقیق تر و صحیح تر علل تحقق نیافتن اهداف برنامه و ارائه راه حل های مناسب تر برای اجرای اثربخش فعالیت ها کمک می کند.

واکنش دینامیکی پل های راه آهن به عوامل متعددی بستگی دارد. یکی از این عوامل ساختار سیستم روسازی خط آهن در روی پل است. روسازی خط آهن در پل ها می تواند به صورت روسازی سنتی بالاست دار، روسازی صلب بدون بالاست و روسازی با تراورس ویژه (بدون بالاست) باشد. پل های راه آهن با هر یک از این سیستم ها، رفتار دینامیکی متفاوتی از خود نشان می دهند. در این مقاله سعی شده است علاوه بر مدل سازی سیستم مکانیکی پل - قطار، سیستم روسازی خط آهن (نوع سوم از انواع فوق الذکر) نیز مدل سازی شود. ابتدا با شبیه سازی مدل پل - خط آهن - قطار، معادلات حرکت آنها به صورت ماتریس های غیر خطی تابع زمانی تشکیل شده و با استفاده از روش انتگرال گیری مستقیم حل شده است. مطالعه موردی بر روی پل سه دهانه بتنی با شاهتیرهای پیوسته با استفاده از مدل مکانیکی و روش تحلیلی ارایه شده، صورت گرفته است.نتیجه محاسبات نشان داد که اثرات خط آهن در راحتی مسافران (شتاب های جانبی و قائم وسیله نقلیه ریلی) بسیار مهم است. در خصوص اثرات خط آهن بر روی واکنش های دینامیکی پل ها بستگی به طول دهانه آنها داشته و در پل های با دهانه های کوچک تر از 25 متر تاثیر بسزایی دارد ولی در پل های با دهانه های بیشتر نقش مهمی بازی نمی کند.

به منظور ارزیابی پارامترهای استاتیکی و دینامیکی رفتار بین خاک اطراف و لوله مانند سختی استاتیکی، سختی دینامیکی، میرائی و جرم افزوده سهم خاک که در رفتار دینامیکی با جرم لوله مشارکت می کند، مدل تحلیل عددی پیشنهاد شده و برمبنای آن مدل آزمایشگاهی طراحی و تدارک دیده شده است. مدل عددی و فرمولاسیون پیشنهادی این مقاله برمبنای بسط اصول تئوری دینامیک سازه ای و ارتعاشات مکانیکی و در فضای زمان و فرکانس و به کمک تبدیلات فوریه شکل گرفته است. در طراحی و تدارک مدل آزمایشگاهی از سیستم مولد استاتیکی و دینامیکی نام دستگاه Servo - Hydraulic که خود حاوی Actuator و Loadcell و سیستم های کامپیوتری دریافت اطلاعات است استفاده گردیده است. همچنین سیستم جعبه و خاک و لوله مدفون، سیستم دمپینگ کاهش بازتاب امواج، سیستم مبدل های نیرویی و جابجایی، سیستم اندازه گیرهای دقیق (Sensors) جابجایی محوری لوله ها. سیستم های کامپیوتری ضبط و نمایش، طراحی و ساخته شده در مجاورت یکدیگر آرایش یافته است. مقایسات بعمل آمده نشان از تائید نتایج مرکب از فرمولاسیون پیشنهادی و مدل آزمایشگاهی دارد. می توان با استفاه از این مدل و روش، پارامترهای سختی های استاتیکی و دینامیکی و جرم افزوده سهم خاک را تحت هر شرایطی یافت. بررسی ها نشان می دهند عواملی از قبیل عمق دفن لوله، قطر لوله، جنس لوله، تراکم خاک، درصد رطوبت و میزان دامنه و فرکانس تحریک موج هارمونیکی در تغییر پارامترهای سختی استاتیکی و دینامیکی بین خاک و لوله موثرند.

در این مقاله روشی جدید برای طراحی یک پایدارساز مقاوم در سیستم های قدرت با استفاده از تکنیک فازی خودتنظیم مرکب با الگوریتم تکامل تفاضلی (DEA) ارائه شده است. در این پایدارساز ضریب مقیاس بندی کنترلر با توجه به روند پروسه و به صورت در حال کار توسط فاکتور بروزرسانی (a) تغییر می کند  به صورت خارج خط برای تنظیم پارامترهای این کنترلر استفاده شده است.DEA .شبیه سازی ها در سیستم قدرت چند ماشینه انجام شده است و نتایج، کارایی بهتر پایدارساز فازی خودتنظیم (SFLPSS) را در بهبود عملکرد دینامیکی سیستم، در مقایسه با پایدارساز فازی معمولی (FLPSS) طراحی شده با الگوریتم DEA، پایدارساز پسفاز - پیشفاز طراحی شده توسط (DELLPSS) DEA و پایدارساز کلاسیک (CPSS) نشان می دهند.

کنترل پیش بین سیستم های هایبرید با دو چالش اساسی تضمین پایداری حلقه-بسته و همچنین کاهش پیچیدگی محاسباتی روبه رو می باشد. در این مقاله، پایداری نمایی حلقه-بسته سیستم های هایبرید توصیف شده توسط مدل مرکب منطقی دینامیکی توسط کنترل پیش بین مدل تحلیل می شود. برای این منظور، استفاده از شرط نزولی بودن یک تابع لیاپانوف مبتنی بر نرم بی نهایت متغیرهای حالت سیستم، به جای تحمیل قید مساوی نهایی در مسیله کنترل پیش بین مدل سیستم های مرکب منطقی دینامیکی پیشنهاد می شود. شرایط تضمین پایداری نمایی حلقه-بسته با استفاده از روش پیشنهادی دارای عملکرد بهتری هم از نظر پیاده سازی کنترل کننده و هم از نظر پیچیدگی محاسباتی است. علاوه بر این، با استفاده از این روش، شرایط پایداری نمایی حلقه-بسته نقطه تعادل به مقدار افق پیش بینی سیستم وابسته نمی باشد و همین امر می تواند یکی از مهم ترین مزایای این روش در نظر گرفته شود. با استفاده از شرط نزولی بودن تابع لیاپانوف در فرمول بندی کنترل پیش بین مدل برای سیستم های مرکب منطقی دینامیکی، نسخه زیربهینه سیگنال کنترل با حجم محاسباتی بسیار کمتر به دست می آید. به منظور بررسی عملکرد روش پیشنهادشده، مسیله پایدارسازی در سیستم تعلیق خودرو مورد مطالعه و شبیه سازی قرار می گیرد.